مس آقایی
خانواده آقایی مانند همه خانواده های کاشانی که در سال های بسیار قدیم پیشهی آنها هنرهای گوناگون بوده به هنر مسگری مشغول بودهاند و آگاه به درصد خلوص مس و شیوه ی تهیه قرص های مس (قرص مس: به منظور مس ذوب شده گوی مانند) بودند و از پخش کننده های اصلی قرص مس در بازار مسگر های کاشان بودند . این خانواده با گذر زمان و تغییر سلیقه ایرانیان از این هنر خانوادگی و کارگاه های مسگری خود جدا شدند و با توجه مجدد جهانیان به داشته های اصیل خود و احیای صنایع دستی هرگوشه جهان، این خانواده نیز در سال های اخیر این هنر خانوادگی را دوباره با کمک سایر مسگران این شهر احیا و تحت این نام با طراحی های اصیل کاشانی ایران به تهیه ظروف مسی پرداختند و آن را با طراحی و بسته بندی درخور این هنر اصیل و ارزنده ایرانی به جهان عرضه نمودند. کلیه محصولات این مجموعه کار دست می باشد و دارای شناسنامه اصالت با کد رهگیری اختصاصی می باشد.
Aghayee Copper
Aghaei's family, like all other Kashan families whose occupations were various arts in the old years, were engaged in the art of coppersmithing and were aware of the percentage of purity of copper and how to prepare copper balls. This family was one of the main distributors of copper tablets in the Mesgaran market of Kashan. With the passage of time and the change of Iranian tastes, this family separated from this family art and their copper workshops. In recent years, this family has revived this family art with the help of the remaining coppersmiths of this city, and with this name, they prepared copper dishes with authentic Iranian Kashan motifs and introduced this authentic Iranian art to the world. All the products of this collection are handmade and have a certificate of authenticity with a special tracking code
چرا مس آقایی
تاریخچه مس کاشان
مس در سيلك كاشان براي نخستين بار در هزاره پنجم قبل از ميلاد مورد استفاده قرار گرفت كه اقوام گذشته در آغاز هزاره چهارم قبل از ميلاد پس از پيمودن مراحل آزمايشي موفق به ذوب كردن مس و استعمال انواع اشيا فلزي شدند. تا چند سال اخير مسگري در كاشان يكي از مهم ترين و پر رونق ترين حرفه بوده كه فرآورده هاي آن از ساير شهرها به مراتب جالب تر و محكم تروبادوام تر بوده است. اين صنعت در تمام مراحل تاريخي با ساير صنايع درجه اول كاشان قابل مقايسه و هم روش و حتي در مواقع بحران شهر هم مزاياي خود و شهرت جهاني را از دست نداده است. پروفسور ادوارد براون كه در آغاز قرن گذشته سفري به كاشان داشته مي گويد:
«بازار مسگري هاي كاشان با صداي دائمي چكش كه بر روي مس مي خورد و كوره هايي كه مس در آن قرمز مي شود يكي از نقاط تماشايي مشرق زمين است ».
جهانگرد فرانسوي ديگري مي گويد:«كاشان را مي توان شهر مسگرها ناميد» آورده اند. نقل می کنند که بیش از چهارصد مسگر در راسته ی بازار مسگرها به ساخت و پرداخت ظروف مختلف و متنوع نظیر سيني, مجمعه, دوري يا بشقاب, كاسه, کف گیر، ديگ, يا ديگچه, سرديگ, آبكش, كماجدان، آفتابه, لگن, تشت, طاس حمام, مشرفه يا مشربه, گلاب پاش، شمعدان، تنگ گلاب گيري, پارچ, قاشق هندوانه خوري, آبخوري, شمعدان، ابزار و ظروف و وسايل ديگر مي پرداخته اند. معمولا مسگرها بيشتر در ساخت يك نوع ظرف تخصص و مهارت دارند. چنان كه يك مسگر در ساخت آبگردان، آبكش و مسگر ديگر در ساخت سيني و قاشق هندوانه خوري مهارت دارد. مسگرهاي كاشان در در يكي از راسته هاي اصلي مجموعه بازار كاشان موسوم به بازار مسگرها متراكم بوده اند. اين بازار از دروازه دولت شروع و تا ميدان سنگ يا مسجد ميدان امتداد مي يابد. گفته مي شود بافت قديم اين بازار متشكل از ۱۲۰ باب دكان بزرگ با ايوان جلو و بالاخانه و بالكن بوده كه انتهاي هر دكان به كاروان سراهاي بزرگي كه در پشت دكاكين واقع بوده مشرف مي شده اند كه پس از وفات امين الدوله (حاكم وقت شهر) اين كاروان سراها انهدام و در دوره سلطنت پهلوي در مسير احداث خيابان افضل كنوني قرار گرفته اند.تا یکی دو دهه ی اخیر صنعت مسگری در کاشان به قدری رونق داشته که هرکس وارد بازار مسگرها می شد گوش های خودشان را می گرفتند تا سروصدای ضربات چکش، باعث آزار و اذیت آن ها نشود. مصداق اهمیت صنعت مسگری جشن آبریزان یا لتویlatu مسگرهاست که تا نیمه ی قرن حاضر در روز سیزدهم تیرماه توسط صنف مسگرها برگزار می شد.